Jest to przypuszczalnie pierwsza jej wersja, wykonana jeszcze z gładkiej, zgrzewanej blachy. Wymiary: wysokość - 43 cm, średnica - 26,5 cm. Pojemność: około 10 litrów (?). Na bańce zachowało się ciemnozielone malowanie oraz wykonane białą farbą, częściowo jedynie dające się odczytać, napisy.

 

Produkcja tego typu baniek rozpoczęła się na początku lat czterdziestych. Z internetowych postów znany mi był dotychczas jedynie, najwyraźniej późniejszy, karbowany model i jego cztery wersje, różniące się miedzy sobą zamknięciem (1. zakręcana przy pomocy „nakrętki” (stosowanej także w kanistrach), 2. zamykana na zamek typu dociskowego, stosowany przy „niemieckich” kanistrach), sposobem tłoczenia górnej ścianki oraz będącym tego konsekwencją umiejscowieniem rączki. 

 

 

 

 

Warto przy okazji dodać, że pierwotnie do transportowania paliw w Armii Brytyjskiej wykorzystywano prostopadłościenne bańki (British Oil Can, Flimsy Fuel Can / 9 lub 18 litrów), wykonane z cienkiej, łączonej przy pomocy zgrzewania blachy (patrz zdjęcia). Nie miały one należytej odporności, ich wykonanie było czasochłonne i kosztowne. Bańki przeciekały, „korek” wymagał użycia specjalnego klucza, niewygodny uchwyt utrudniał przenoszenie, samo zaś nalewanie bez pomocy lejka, było problematyczne. 

 

W praktyce okazało się, że bańki te były produktem w zasadzie do jednorazowego użycia. Ich miejsce szybko (podczas kampanii w Afryce Północnej, 1941-1943), zajęły tzw. Jerry Can (Jerry - amerykańskie, slangowe określenie Niemców), będące kopią zaprojektowanego w Niemczech, pod koniec lat 30-tych, znakomitego, trwałego i funkcjonalnego kanistra o pojemność 20 litrów (na dołączonych zdjęciach kanister produkcji amerykańskiej).