Zamek Kos (przez Włochów zwany castello di Neratzia a po grecku Κάστρο της Νερατζιάς), jest najlepiej zachowanym i najbardziej imponującym zabytkiem na wyspie, stoi przy wejściu do portu Mandraki (Λιμάνι Mανδράκι) w Kos i kiedyś panował nad nim. Nazwa Neratzia miała podobno sugerować wiele gorzkich pomarańczowych drzew w okolicach drogi. Został zbudowany przez rycerzy Zakonu Świętego Jana z Jerozolimy (znani też jako Joannici, Szpitalnicy, Kawalerowie lub Rycerze Maltańscy, itp.). Zakon obiął w posiadanie wyspę w 1314, a stracił ją w 1523 (podawany jest też rok 1522), kiedy to przyłączono wyspę do Imperium Osmańskiego (Turcji). Warownia szczęśliwie opierała się wstrząsom sejsmicznym i w większości przetrwała niszczycielskie trzęsienie ziemi w 1933 r. Po zawieszeniu broni przez Włochów dnia 8 września 1943 r., po krótkich walkach na wyspie, twierdza stała się obozem jenieckim i miejscem gehenny, dla tysięcy jeńców włoskich stłoczonych na tym małym obszarze.