Logo zawiera zestaw zdjęć dotyczący historii wojskowej Włoch z okrętami, samolotami pojazdami i żołnierzami wojsk ale także zdjęcie powieszonego Mussoliniego a na logo naniesiony jest herb Królestwa Italii.

“Who does not respect and not value your past is not worthy of respect, present or future rights to.” Marshal Józef Piłsudski „Kto nie szanuje i nie ceni swojej przeszłości, ten nie jest godzien szacunku, teraźniejszości ani prawa do przyszłości.” Marszałek Józef Piłsudski

Reklama

b_207_139_16777215_00_images_10_Regul_Dday129.jpg

Na podstawie Regulaminu Piechoty część III a z 1943 r., wiadomo że za przemarsz kolumny marszowej odpowiadał podoficer transportowy, który miał do dyspozycji drużynę regulacji ruchu. Nie należy mylić obowiązków wewnętrznych drużyn RR z obowiązkami Żandarmerii Wojskowej.

 

 

 

 

 

 

 

Zdjęcia udostępniło Stowarzyszenie PSZnZ

Tekst: Przemysław Świderek (Grupa Rekonstrukcji Historycznej LHG First To Fight), Jurek Szcześniak (Stowarzyszenie PSZ).

Zdjęcia: Jurek Szcześniak.

 

 

Beret czarny, filcowy, z orłem haftowanym maszynowo białą nicią na podkładce w kolorze beretu, poniżej którego wykonana bajorkiem oznaka stopnia starszego szeregowca. Uwagę zwraca umieszczona powyżej skórzanego obszycia beretu, charakterystyczna dla PUK, czerwona tasiemka. Koszula i spodnie KD. Oporządzenie bielone składające się z pasa głównego z poprzeczką, kabury na rewolwer Webley Mk II (ze smyczą), ładowniczki i opinaczy. Na naramiennikach sukienne nasuwki z oznaką stopnia. Sznurowane trzewiki ogólnowojskowe tzw. Ammo boots wykonane z groszkowanej skóry w kolorze czarnym.

 

 

b_300_0_16777215_00_images_10_Regul_Dday125.jpgb_300_0_16777215_00_images_10_Regul_Dday126.jpgb_300_0_16777215_00_images_10_Regul_Dday127.jpg

 

 

b_300_0_16777215_00_images_10_Regul_Dday128.jpgb_300_0_16777215_00_images_10_Regul_Dday129.jpgb_300_0_16777215_00_images_10_Regul_Dday130.jpg

 

 

b_300_0_16777215_00_images_10_Regul_Dday132.jpgb_300_0_16777215_00_images_10_Regul_Dday131.jpg

 

 

Widoczna na zdjęciach opaska regulatorów oddziałowych patroli regulacji ruchu (RR), noszona była w służbie (żołnierze, oddelegowani na zasadach służby wewnętrznej, używali tych opasek jedynie w czasie wykonywania powierzonych im zadań), na lewym ramieniu. Regulaminowe wymiary opaski: długość 43 cm, szerokość 10 cm. Opaska zapinana jest na zatrzaski. Opaski regulatorów ruchu wykonywane były w kolorach proporczyków poszczególnych pułków. W praktyce przygotowywane w oddziałach opaski różniły się sposobem ich wykonania. Tu na opaskę nałożone zostały wykonane ręcznie, z blachy mosiężnej, litery RR, zamocowane przy pomocy gwintowanego słupka z nakrętką. Pierwsze wzory opasek zostały zaprojektowane (6 lipca 1942 r.) dla Sztabu Naczelnego Wodza przez 1. Dywizję Pancerną. Projekt ten ostatecznie został odrzucony. Opaski, według tej samej koncepcji, przyjęte zostały natomiast przez oddziały 2. Korpusu Polskiego. Z racji istnienia wewnętrznych patroli RR przy każdym dowództwie na szczeblu batalionu czy pułku, opaski wykorzystywane były do szybkiej identyfikacji. Na podstawie Regulaminu Piechoty część III a z 1943 r., wiadomo że za przemarsz kolumny marszowej odpowiadał podoficer transportowy, który miał do dyspozycji drużynę regulacji ruchu. Nie należy mylić obowiązków wewnętrznych drużyn RR z obowiązkami Żandarmerii Wojskowej. W wypadku oddziałowego RR ograniczały się one jedynie do trasy marszu, szybkości, znakowania wozów, oznakowania trasy oraz miejsca i czasu zbiórki pojazdów.

 

 

 

 

Czytaj więcej na Facebook o Stowarzyszeniu Polskie Siły Zbrojne / Per saperne di più

 Jeśli chcesz odwiedzić stronę Facebook Stowarzyszenia Polskie Siły Zbrojne, kliknij na przycisk powyżej.
 

Czytaj więcej na stronie WWW Stowarzyszenia Polskie Siły Zbrojne / Per saperne di più

 Jeśli chcesz odwiedzić stronę WWW Stowarzyszenia Polskie Siły Zbrojne, kliknij na przycisk powyżej.
 
 
 
 

Czytaj włoski ekwipunek

Czytaj polski ekwipunek

Czytaj ekwipunek na świecie

 

Podstawa prawna: Artykuł ma zadania dydaktyczno-naukowe i ma na celu krzewienie wiedzy oraz analizę krytyczną, w dążeniu do wyjaśnienia wszystkich faktów. Autor zastrzega sobie stosowanie form dozwolonego użytku publicznego, jak np. prawo cytatu. Jednakże wszystkie osoby, które uznałyby się za pokrzywdzone, autor prosi o kontakt, w celu wyjaśnienia i ewentualnego usunięcia dzieł, które byłyby objęte prawami własności.