Samochód pancerny wz.28, którego dostawy dopiero co ukończono, bo produkowany był jeszcze w 1930 r., dla projektanta kutra typu K.M. w początkach 1931 r., był zapewne szczytem techniki. Skrót K.M. oznacza Kuter Meldunkowy.
.
Autor: Maciej Tomaszewski
autor: Maciej Tomaszewski
Nowe pojazdy zostały początkowo bardzo dobrze przyjęte w szwadronach samochodów pancernych. Dopiero później wyszły na jaw problemy z nadmiernie zużywającymi się podwoziami półgąsienicowymi, co spowodowało w 1933 r. podjęcie decyzji o ich przebudowie na kołowy model oznaczony wz.34.
Zamieszczony tu plan kutra K.M. datowany jest na 3 lutego 1931 r. Projektant najwyraźniej zainspirował się nowym samochodem pancernym i zapewne chciano też wykorzystać już istniejące rozwiązania konstrukcji opancerzenia z uzbrojeniem. Na rysunku narysowano jednak inny, większy silnik niż miały nasze samochody pancerne wybudowane na podwoziu Citroën-Kegresse B2 10CV. Widać to dobrze przy porównaniu rysunku kutra z przekrojem samochodu pancernego. Także zbiornik paliwa zmienił miejsce i na kutrze zaplanowano dużo większy zbiornik w części rufowej, co na kutrach uzbrojonych było ówczesnym standardem.
Istnieje jednak poważna różnica w rysunku kutra i opisie tego kutra, gdyż na rysunku wyraźnie narysowano karabin maszynowy Hotchkiss wz.25, jaki stosowano w naszych samochodach pancernych, gdy w specyfikacji kutra jest mowa o ręcznym karabinie maszynowym. Ostatecznie kutrów według tego projektu nie zrealizowano.
W czasopiśmie Żołnierz Polski ukazała się kiedyś informacja, że według tego projektu wybudowano kutry meldunkowe KM-12, KM-13,KM -14, KM-15. Faktycznie jednak, kutry te wyglądały jak na zdjęciu powyżej. Posiadały opancerzoną kazamatę, ale bez wieżyczki z uzbrojeniem. Jeden ckm umieszczony był z przodu nadbudówki a drugi na odkrytym stanowisku w części rufowej wyposażonym w tarczę pancerną. Na zdjęciu uzbrojenia nie ma, gdyż są to jednostki zdobyte przez Niemców, które później używali do działań okupacyjnych.
|
Dane kutra typu K.M. według specyfikacji i jego planu. |
|
|
Wyporność: |
4,7 tony |
|
Długość całkowita (bez steru): |
1030 cm |
|
Szerokość całkowita: |
170 cm |
|
Wysokość od dna do szczytu wieżyczki: |
200 cm |
|
Wysokość kadłuba na burcie: |
100 cm |
|
Zanurzenie: |
50 cm |
|
Osłona pancerna stanowisk bojowych załogi, uzbrojenia i silnika: |
10 mm |
|
Pas pancerny wzdłuż wodnicy: |
10 mm |
|
Silnik: |
benzynowy |
|
Sterowanie: |
zwykłe |
|
Urządzenie kotwiczne: |
jedno zwykłe urządzenie kotwiczne |
|
Rejon działania: 10 godzin pełnego biegu czyli: |
300 km |
|
Szybkość: |
30 km/h |
|
Pozostałe: |
1 latarnia Ratjera |
|
Załoga: |
3 ludzi |
|
Uzbrojenie główne: |
1 rkm z ostrzałem 360 stopni |
|
Uzbrojenie załogi: |
2 kbk |
Bibliografia
Historyczne dokumenty i rysunki techniczne z archiwum Wojskowego Biura Historycznego (kiedyś CAW).