Tuż przed atakiem na Jugosławie dowódcom włoskich dywizji szybkich przyszło przeżyć duże rozczarowanie, gdyż ich jednostki dosłownie zostały uszczuplone i ogołocone a przecież już kilka dni później rozpoczęły się inwazja. Opis ten dotyczy dywizji: 1ª Divisione Celere "Eugenio di Savoia" i 2ª Divisione Celere "Emanuele Filiberto Testa di Ferro" okresu inwazji na Jugosławię i okresu operowania tych dywizji jako siły okupacyjne na bałkanach do lipca 1941 r.
Autor: Maciej Tomaszewski
Potrzeby wojny w Afryce Północnej sprawiły, że dowództwo włoskie w trybie pilnym z dywizji szybkich zabrało dowództwo pułku artylerii wraz z dwoma zmotoryzowanymi dywizjonami armat 75/27 (w kolejności II i III dywizjon każdego pułku). W dywizjach pozostał tylko jeden dotychczasowy dywizjon artylerii konnej. Z dywizji zabrano wiele samochodów przez co musiano je zastąpić pojazdami konnymi. Jedynie 1. Dywizja Szybka niejako „na otarcie łez” została nieco wzmocniona poprzez włączenie do niej pułku kawalerii 1º Reggimento "Nizza Cavalleria".
W takim składzie dywizje szybkie wzięły udział w wojnie w Jugosławii i utrzymał się on do Lipca 1941 r.
