Nazwa - CLE Container - nawiązuje do zorganizowanej w bazie RAF w Ringway placówki zajmującej się projektowaniem wyposażenia jednostek desantowych - Central Landing Establishment. W użyciu było również inne rozwinięcie tego skrótu tj. Container Light Equipment.

 

Kontener CLE Mk III zastąpił wcześniejsze modele (m.in. Mk I i Mk IT), które postanowiono używać jedynie w przypadku nietypowych ładunków np. o wyjątkowej długości. 

 

CLE Mk III, po zamknięciu złączonych zawiasami połówek, ma kształt regularnego walca i jest konstrukcją całkowicie metalową (metalowe poszycie wzmocnione od wewnątrz płaskownikowymi wręgami). Ze sklejki wykonane są jedynie: przedni krąg, do którego przykręcano śrubami amortyzator oraz znajdująca się pomiędzy komorą główną i niszą spadochronu dwudzielna, uchylana dzięki zawiasom przegroda umożliwiająca dostęp do środka od tyłu.

 

Kontener jest zamykany przy pomocy stalowego pręta z czterema zaczepami, którego rączka, dostępna od zewnątrz dzięki wyciętemu w poszyciu otworowi, znajdowała się w części mieszczącej spadochron*. W niszy spadochronu zamocowano także cztery uchwyty służące do wpinania weń karabińczyków mocujących poduchowatą torbę spadochronu. (występują modele posiadające wyłącznie zaczepy zewnętrzne (2 szt.) jak i takie, które mają równocześnie zaczepy zewnętrzne jak i wewnętrzne (4 szt.)). 

 

Wymiary kontenera: długość całkowita: 165,5 cm (długość bez amortyzatora: 154 cm), średnica 37,5 cm.

 

Kontenery były mocowane w komorach bombowych lub pod skrzydłami samolotów. Do ich podwieszania służył prosty zaczep przytwierdzony do wykonanego ze stali koziołka, przypinanego takimi też taśmami, opasującymi poprzecznie kontener (zastosowane rozwiązanie dopełniało wspomniane zamknięcie przy pomocy stalowego pręta, które trudno byłoby uznać za wystarczające i niezawodne). Miejsce mocowania koziołków (w środku ciężkości kontenera), uzależniano od całkowitej wagi kontenera (przeciętnie od około 110 do 160 kg).

 

Kontenery, dla łatwiejszego odnalezienia w terenie, były malowane przeważnie na jasne kolory (szaroniebieski kolor stosowany przez RAF lub biały). W tym samym celu wyposażano je niekiedy w zasilane bateryjnie lampki, które osadzano w drewnianej „ramce” mocowanej pomiędzy kontenerem i amortyzatorem (widać je na archiwalnym zdjęciu ukazującym moment ładowania pocisków do PIATa). 

 

Pokazywany kontener pochodzi ze zbiorów Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.

 

* Stosowane m.in. w tego typu kontenerach spadochrony zostaną zaprezentowane w kolejnym odcinku.